O myjniach i samochodach

woliło na oszczędność paliwa przy jednoczesnym zwiększeniu mocy silnika. Po ciężarówkach zaczęto stosować turbosprężarki w samochodach osobowych, ale w typowo sportowych wersjach. Wielu producentów proponowało, choć jeden model sw

O myjniach i samochodach

Gdzie stosuje się turbosprężarki?

Na początku turbosprężarki stosowano tylko w samochodach ciężarowych. Wynikało to z wiadomych względów. Zastosowanie w autach ciężarowych pozwoliło na oszczędność paliwa przy jednoczesnym zwiększeniu mocy silnika. Po ciężarówkach zaczęto stosować turbosprężarki w samochodach osobowych, ale w typowo sportowych wersjach. Wielu producentów proponowało, choć jeden model swoich samochodów z wbudowana turbosprężarką. Niestety turbosprężarki nie miały wtedy nic wspólnego z oszczędnością paliwa i ekologią. Turbosprężarki zyskały również swoje zastosowanie w lotnictwie. Do silników samolotowych użyto systemu wielu turbosprężarek. Dzięki temu dają one ogromną moc samolotowi by mógł wzbić się w powietrze przy mniejszym zużyciu paliwa. W dzisiejszych czasach turbosprężarki są stosowane w wszelkich rodzajach samochodów, zarówno ciężarowych jak i osobowych. Pozwala to naszym samochodom zwiększać moc silnika przy coraz to mniejszym zużyciu paliwa. Znacznie tez obniża emisję spalin do środowiska. Trzeba bowiem zrobić wszystko aby było ich jak najmniej.


Suw sprężania

Obieg pracy silnika dwusuwowego

Suw sprężania ? w pierwszej fazie suwu sprężania następuje płukanie przestrzeni roboczej silnika. Wtedy to spaliny powstałe w poprzednim cyklu pracy są wytłaczane przez kanał wydechowy napływającym świeżym ładunkiem.
Suw pracy ? Przed dojściem do górnego martwego położenia tłoka następuje zapłon paliwa, które gwałtownie rozprężając się powoduje ruch tłoka w dół do dolnego skrajnego położenia. W końcowej fazie tego suwu może mieć miejsce początek cyklu płukania.

Jako pompa ładująca w najprostszych silnikach benzynowych wykorzystywana jest skrzynia korbowa. Rozrząd w takich silnikach najczęściej jest przeprowadzany poprzez odsłanianie i zasłanianie przez tłok odpowiednich kanałów w cylindrze, co upraszcza konstrukcję (brak oddzielnego układu rozrządu). Przepływ ładunku przez skrzynię korbową umożliwia smarowanie silnika wtryskiem oleju do układu dolotowego (lub dodanie go do paliwa), co pozwala na rezygnację z układu smarowania i dalsze uproszczenie konstrukcji. Taki uproszczony silnik, często stosowany dawniej w motocyklach i małych samochodach, jest jednak niedoskonały (niekorzystny symetryczny rozrząd, straty energii na przepompowanie ładunku przez skrzynię korbową, spalanie oleju) i nieefektywny, co jest przyczyna złej opinii o dwusuwach w ogóle i niemal zaniknięcia silników dwusuwowych niskoprężnych. Konstrukcje zaawansowane używają mechanicznych pomp ładujących (głównie systemu Roots), rozrządu zaworowego (przepłukanie wzdłużne) i ciśnieniowych układów smarowania.

Podstawową wadą silników dwusuwowych jest duże zużycie paliwa (niższa sprawność), wysoka emisja spalin oraz głośna praca. Głównym tego powodem jest utrudniona wymiana ładunku w silniku (oczyszczenie cylindra ze spalin podczas płukania nie zawsze jest zupełne).

Do zalet silników dwusuwowych, oprócz prostszej konstrukcji, zaliczyć trzeba zdolność do pracy w dowolnej pozycji co dla silników czterosuwowych wiąże się ze znacznym skompilowaniem układu smarowania. Dlatego silniki te pozostają stale w użyciu w napędzie maszyn odwracanych w czasie pracy - pił i kos spalinowych.
Pierwszy silnik (S-15) samochodu Syrena

Silniki dwusuwowe benzynowe, aczkolwiek mają zalety, stosowane są dużo rzadziej niż czterosuwowe. Obecnie najistotniejsze są kwestie ekologiczne (kwestie zanieczyszczania środowiska i nadmierna emisja dwutlenku węgla). Stosowano je głównie tam, gdzie ważne było, aby silnik był jak najmniejszy i najprostszy. Z początku m.in. do napędu lekkich motocykli i motorowerów, później także np. kosiarek do trawy. W ostatnich czasach w krajach wysoko rozwiniętych nawet w tych zastosowaniach wypierają je silniki czterosuwowe. Pierwsze samochody Saaba wyposażone były w silniki dwusuwowe, w latach 70. XX w. używała ich do napędu małych samochodów firma Suzuki, jednak najczęściej i najdłużej, bo aż do lat 80. XX w. stosowano je w Polsce i NRD gdzie były montowane do aut osobowych: Syrena, Trabant i Wartburg.

Silniki dwusuwowe średnioprężne mogły być zasilane różnymi paliwami naftą, olejem napędowym, spirytusem, benzyną. Silniki te miały stopień sprężania od 4,5 ? 4,75, a więc niższy niż stopień sprężania silników benzynowych. Były stosowane jako silniki stacjonarne i w ciągnikach rolniczych z których najbardziej znany jest Lanz Bulldog, a w Polsce Ursus C-45.

Wysokoprężne silniki dwusuwowe, zasilane olejem napędowym, stosowano natomiast do napędzania bardzo dużych pojazdów, takich jak statki, lokomotywy (np. ST44, Class 66), czy bardzo duże samochody techniczne, np. straży pożarnej. Obecnie w krajach wysoko rozwiniętych także tu wypierane są one przez czterosuwowe silniki wysokoprężne, nadal są jednak często stosowane jako nowoczesne silniki okrętowe i stacjonarne. Największy obecnie oferowany spalinowy silnik tłokowy ? Wartsila-Sulzer RTA96-C ? jest dwusuwowym silnikiem wodzikowym z zapłonem samoczynnym.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_dwusuwowy


Motoryzacja a piraci drogowi

Niejeden pasjonat motoryzacji poświęca bardzo wiele czasu, aby jego pojazd robił piorunujące wrażenie nawet na zupełnie obcych osobach. Chociaż wiele dodatkowych elementów jest przydatnych w samochodzie lub motocyklu, istnieje jednak sporo takich, które są zabronione z uwagi na bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Poruszając się na co dzień po szosach nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie, musimy mieć przede wszystkim na uwadze bezpieczeństwo ? nie tylko swoje, ale wszystkich uczestników ruchu. Jak się okazuje, zmodyfikowanie każdego niemal pojazdu w niedozwolony sposób mogłoby skutkować zagrożeniem dla innych kierujących czy dla pieszych. To jednak nie oznacza, że kierujący doskonale wyposażonym pojazdem to z pewnością pirat drogowy, ponieważ ten stereotyp często jest bardzo krzywdzący.